#บัณฑิตผู้ไม่กลัวภัย#
๑๔๒.
อนาคตํ ภยํ ทิสฺวา, ทูรโต ปริวชฺชเย;
อาคตญฺจ ภยํ ทิสฺวา, อภีโต โหติ ปณฺฑิโตฯ
„ผู้มีปัญญา เห็นภัยในอนาคต
ย่อมหลีกเว้นได้ แต่ที่ไกล,
และขณะที่เห็นภัยในปัจจุบัน
ย่อมเป็นผู้ไม่สะดุ้งกลัว.“
(#โลกนีติ หมวดเบ็ดเตล็ด คาถาที่ ๑๔๒, #ธัมมนีติ ๒๙, #กวิทัปปณนีติ ๑๓๕)
……………….
ศัพท์น่ารู้ :
#อนาคตํ (อนาคต, ที่ยังมาไม่ถึง) น+อาคต > อนาคต+อํ
#ภยํ (ภัย, ความกลัว) ภย+อํ
#ทิสฺวา (เห็นแล้ว, เพราะเห็น) √ทิส+ตฺวา+สิ, ลง ตฺวา ปัจจัย ด้วยสูตรว่า “ปุพฺพกาเลกตฺตุกานํ ตุน-ตฺวาน-ตฺวา วา.“ (รู ๖๔๐) = √ทิส+ตฺวา, แปลง ตฺวา เป็น สฺวาน, สฺวา และลบที่สุดธาตุ ด้วยสูตรว่า “ทิสา สฺวานสฺวานฺตโลโป จ. (รู ๖๔๔) = ทิ+สฺวา, ลง สิ วิภัตติ ด้วยสูตรว่า “สิ โย, อํ โย, ฯ. (รู ๖๓) = ทิ+สฺวา+สิ, ลบ สิ ด้วยสูตรว่า สพฺพาสมาวุโสปสคฺคนิปาตาทีหิ จ. (รู ๒๘๒) ทิ+สฺวา, รวมสำเร็จรูป = ทิสฺวา
#ทูรโต (แต่ที่ไกล) ทูร+โต, ลง โต ปัจจัยในอรรถปัญจมีวิภัตติได้บ้าง § กฺวจิ โต ปญฺจมฺยตฺเถ. (รู ๒๖๐)
#ปริวชฺชเย (เว้นรอบ) ปริ+√วชฺช+ณย+เอยฺย จุราทิ. กัตตุ.
#อาคตญฺจ ตัดบทเป็น อาคตํ+จ (ที่มาถึงแล้ว, ปัจจุบัน + ด้วย, และ) อา+คมุ+ต > อาคต+อํ, จ ศัพท์ เป็น นิบาตบท (เรียกสั้นว่า นิบาต, อัพยยศัพท์. บทในภาษาบาฬี ว่าโดยสรุป มี ๔ คือ นามบท ๑ อาขยาตบท ๑ อุปสัคคบท ๑ และ นิบาตบท ๑)
#อภีโต (ผู้ไม่กลัว, ไม่สะดุ้ง) น+ภีต > อภีต+สิ
#โหติ (ย่อมเป็น) √หู+อ+ติ ภูวาทิ. กัตตุ.
#ปณฺฑิโต (บัณฑิต, ผู้ฉลาด, นักปราชญ์, ผู้มีปัญญา) ปณฺฑิต+สิ
……………….
๑๔๒.
อนาคตํ ภยํ ทิสฺวา, ทูรโต ปริวชฺชเย;
อาคตญฺจ ภยํ ทิสฺวา, อภีโต โหติ ปณฺฑิโตฯ
„ผู้มีปัญญา เห็นภัยในอนาคต
ย่อมหลีกเว้นได้ แต่ที่ไกล,
และขณะที่เห็นภัยในปัจจุบัน
ย่อมเป็นผู้ไม่สะดุ้งกลัว.“
(#โลกนีติ หมวดเบ็ดเตล็ด คาถาที่ ๑๔๒, #ธัมมนีติ ๒๙, #กวิทัปปณนีติ ๑๓๕)
……………….
ศัพท์น่ารู้ :
#อนาคตํ (อนาคต, ที่ยังมาไม่ถึง) น+อาคต > อนาคต+อํ
#ภยํ (ภัย, ความกลัว) ภย+อํ
#ทิสฺวา (เห็นแล้ว, เพราะเห็น) √ทิส+ตฺวา+สิ, ลง ตฺวา ปัจจัย ด้วยสูตรว่า “ปุพฺพกาเลกตฺตุกานํ ตุน-ตฺวาน-ตฺวา วา.“ (รู ๖๔๐) = √ทิส+ตฺวา, แปลง ตฺวา เป็น สฺวาน, สฺวา และลบที่สุดธาตุ ด้วยสูตรว่า “ทิสา สฺวานสฺวานฺตโลโป จ. (รู ๖๔๔) = ทิ+สฺวา, ลง สิ วิภัตติ ด้วยสูตรว่า “สิ โย, อํ โย, ฯ. (รู ๖๓) = ทิ+สฺวา+สิ, ลบ สิ ด้วยสูตรว่า สพฺพาสมาวุโสปสคฺคนิปาตาทีหิ จ. (รู ๒๘๒) ทิ+สฺวา, รวมสำเร็จรูป = ทิสฺวา
#ทูรโต (แต่ที่ไกล) ทูร+โต, ลง โต ปัจจัยในอรรถปัญจมีวิภัตติได้บ้าง § กฺวจิ โต ปญฺจมฺยตฺเถ. (รู ๒๖๐)
#ปริวชฺชเย (เว้นรอบ) ปริ+√วชฺช+ณย+เอยฺย จุราทิ. กัตตุ.
#อาคตญฺจ ตัดบทเป็น อาคตํ+จ (ที่มาถึงแล้ว, ปัจจุบัน + ด้วย, และ) อา+คมุ+ต > อาคต+อํ, จ ศัพท์ เป็น นิบาตบท (เรียกสั้นว่า นิบาต, อัพยยศัพท์. บทในภาษาบาฬี ว่าโดยสรุป มี ๔ คือ นามบท ๑ อาขยาตบท ๑ อุปสัคคบท ๑ และ นิบาตบท ๑)
#อภีโต (ผู้ไม่กลัว, ไม่สะดุ้ง) น+ภีต > อภีต+สิ
#โหติ (ย่อมเป็น) √หู+อ+ติ ภูวาทิ. กัตตุ.
#ปณฺฑิโต (บัณฑิต, ผู้ฉลาด, นักปราชญ์, ผู้มีปัญญา) ปณฺฑิต+สิ
……………….
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen