#ลักษณะผู้มีความรู้ดี#
๗.
พหุํ ลหุญฺจ คหณํ, สมฺมูปธารณมฺปิ จ;
คหิต อสมฺมุสฺสนํ, เอตํ สุวิญฺญุลกฺขณํฯ
„การคัดเลือกเอาแต่พอดี
และใคร่ครวญโดยชอบ
ยึดหลักไม่หลงประเด็น
นั่นเป็นลักษณะของผู้มีความรู้ดี.“
(#กวิทัปปณนีติ, หมวดบัณฑิต, คาถาที่ ๗)
……………….
ศัพท์น่ารู้ :
#พหุํ (มาก, จำนวนมาก) พหุ+สิ
#ลหุญฺจ (เบา, บาง, น้อย) ลหุ+สิ
#คหณํ (จับ, ถือ, ยึด) √คห+ยุ > คหณ+สิ, แปลง ยุ เป็น อน, แปลง น เป็น ณ.
#สมฺมูปธารณมฺปิ จ ตัดบทเป็น สมฺมูปธารณํ+อปิ จ (ภาชนะสำรองรับที่ชอบ, การไตร่ตรอง, การใคร่ครวญโดยชอบ + แม้ด้วย, แม้อนึ่ง) สมฺมา+อุปธารณ > สมฺมูปธารณ+สิ
#คหิต (ถูกถือเอาแล้ว, ถูกจับแล้ว) √คห+อิ+ต > คหิต+สิ
#อสมฺมุสฺสนํ (การไม่หลงลืม, การไม่หลงประเด็น) สํ+√มุส-สมฺโมเส+ยุ > สมฺมุสฺสน+สิ
#เอตํ (นั่น, ข้อนั้น) เอต+สิ สัพพนาม
#สุวิญฺญุลกฺขณํ (ลักษณะของผู้มีความรู้ดี) สุวิญฺญู+ลกฺขณ > สุวิญฺญุลกฺขณ+สิ
……………….
๗.
พหุํ ลหุญฺจ คหณํ, สมฺมูปธารณมฺปิ จ;
คหิต อสมฺมุสฺสนํ, เอตํ สุวิญฺญุลกฺขณํฯ
„การคัดเลือกเอาแต่พอดี
และใคร่ครวญโดยชอบ
ยึดหลักไม่หลงประเด็น
นั่นเป็นลักษณะของผู้มีความรู้ดี.“
(#กวิทัปปณนีติ, หมวดบัณฑิต, คาถาที่ ๗)
……………….
ศัพท์น่ารู้ :
#พหุํ (มาก, จำนวนมาก) พหุ+สิ
#ลหุญฺจ (เบา, บาง, น้อย) ลหุ+สิ
#คหณํ (จับ, ถือ, ยึด) √คห+ยุ > คหณ+สิ, แปลง ยุ เป็น อน, แปลง น เป็น ณ.
#สมฺมูปธารณมฺปิ จ ตัดบทเป็น สมฺมูปธารณํ+อปิ จ (ภาชนะสำรองรับที่ชอบ, การไตร่ตรอง, การใคร่ครวญโดยชอบ + แม้ด้วย, แม้อนึ่ง) สมฺมา+อุปธารณ > สมฺมูปธารณ+สิ
#คหิต (ถูกถือเอาแล้ว, ถูกจับแล้ว) √คห+อิ+ต > คหิต+สิ
#อสมฺมุสฺสนํ (การไม่หลงลืม, การไม่หลงประเด็น) สํ+√มุส-สมฺโมเส+ยุ > สมฺมุสฺสน+สิ
#เอตํ (นั่น, ข้อนั้น) เอต+สิ สัพพนาม
#สุวิญฺญุลกฺขณํ (ลักษณะของผู้มีความรู้ดี) สุวิญฺญู+ลกฺขณ > สุวิญฺญุลกฺขณ+สิ
……………….
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen